یک سنت سالانه‌ی زیبا به‌نام نوتردام پاریس؛ این‌بار در سالن لینکلن در نیویورک
امسال، برای دومین بار است که این تئاتر موزیکال، در آمریکا، به روی صحنه می‌رود. دنیل لاویو، که نقش فرولو را در این اجرا برعهده دارد، در مصاحبه‌ای با تئاترتایمز، به اهمیت تئاتر موزیکال و تأثیری که "شخصیت" بر وی گذاشته، با لیسا موند، صحبت می‌کند.
لیسا موند: دنیل، با توجه به این که اجرای قبلی سال ۲۰۰۱ بوده، چه احساسی داری که بعد از این‌همه سال دوباره نقش فرولو را، در تئاتر نوتردام، بازی می‌کنی؟
دنیل: من خیلی خوشحالم. در تمام این سال‌ها، در حال نوشتن و اجرای آهنگ‌های مختلف بودم؛ ولی وقتی از من خواسته شد که نوتردام را بار دیگر اجرا کنم، با خودم گفتم چرا که نه؟. اجرای امسال با نسخه‌ی قبلی تفاوت‌های زیادی دارد و مهم‌ترین آن‌ها این است که دیگر استرس خلق کردن را ندارم. آن سال‌ها فشار زیادی روی ما بود و برای چند هفته اجرای ما بالاتر از گروه بیتلز قرار گرفت که این واقعاً اتفاق بزرگی بود. این بار تنها کاری که می‌کنم لذت بردن از خواندن، بازی کردن و کارکردن با تیم است.
لیسا موند: شما تنها کسی هستید که از گروه پیشین باقی مانده، وقتی اجرا را دیدم متوجه تغییراتی در تیم اجرا کننده، نمایشنامه و آهنگ‌ها شدم، شما به چه شکل با این تغییرات مواجه می‌شوید؟
دنیل: تغییرات زیادی اتفاق نیفتاده، تغییراتی هم که در متن رخ داده در بخش مربوط به من نیست. در کل تغییرات برای این است که اثر بهتری داشته باشیم؛ اما نکته‌ی مهم این است که هسته‌ی اصلی و جذاب نوتردام عوض نشده و مردمی که برای تماشا بلیط می‌خرند، می‌دانند برای دیدن چه اثری می‌آیند و می‌خواهند از آن لذت ببرند.
لیسا موند: بعد از ۲۰ سال، نقش‌تان در این اجرا، چه تغییری کرده است؟
دنیل: من خوشحالم که نقش من چالش برانگیزترین نقش این اجراست، در واقع فقط فرولو تیپ نیست؛ او انسان‌ترین شخصیت اثر است، ضعیف می‌شود، قوی می‌شود و همیشه جریانی از اخلاق را در ذهنش دارد. من پنج سال گذشته را بر جزئیات این نقش کار کردم و بسیار از آن آموختم.
لیسا موند: برای شما بزرگ‌ترین چالش فرولو چیست؟
دنیل: بزرگ‌ترین چالش فرولو برای من لباسش بود. زمانی که با تهیه کننده صحبت می‌کردم گفتم من فقط یک شرط دارم آن هم این است که لباس فرولو لباس اسقف‌ها باشد. در جهان اثر باید از فرولو بترسند؛ اما با لباس دیگر این ترس اتفاق نمی‌افتد.
لیسا موند: آینده‌ی نوتردام را چه‌طور می‌بینید؟
دنیل: کاش می‌توانستم آینده‌ی نوتردام را بگویم. نکته‌ی مهم این‌جاست که نوتردام می‌تواند هم‌چنان پاسخگوی نیاز جامعه باشد. این دقیقاً تفاوت مهم اثر با آثار موزیکال دهه‌ی ۵۰ است، پس تا زمانی که بتواند این‌طور رشد کند، می‌تواند به حیات خود ادامه دهد.
